We zijn in een nieuw land, het 2e van onze reis! Vanaf Phu Quoc zijn we met de boot naar Ha Tien gegaan. Vanaf daar de bus naar de grens van Cambodja. Visumpapieren vooraf ingevuld. Aan de grens moet je uit het busje en moet je te voet de grens over. Hier moet je wachten tot grenspolitiealles heeft kunnen bekijken. Dan ga je te voet door naar een volgend hokje (paspoort hebben zij dan nog). Vervolgens iedereen terug in het busje en na 150 meter iedereen er weer uit. Hier moet je bij de 'dokter' een ingevulde gezondheidsverklaring inleveren. Voor 2 dollar krijg je dan een bewijs dat je gezond bent, zonder dat ie ook maar is opgestaan! Daarna iedereen weer in busje (nog steeds geen paspoort of visum) en na 150 meter iedereen er weer uit, om dan uiteindelijk je paspoort met visum te krijgen ! Bus weer ingeladen en dan een stuk door niemandsland, waar opeens 4 grote casino's opduiken!! We weten nu wat de 'dokter' met de door ons betaalde dollars doet. En dan 200 meter verder mag je eindelijk Cambodja in! Vanaf de grens naar Phnom Penh is het zo'n 5 uur rijden, door prachtig landschap. Het busje was voor max 13 personen, maar er kwamen steeds meer mensen in. Aan het eind hadden we 22 mensen, een haan en bagage in het busje. Onze chauffeur hield nogal van doorrijden en inhalen, dus na zo'n 10 bijna doodervaringen kwamen we een uur eerder aan in Phnom Penh dan gepland.

De eerste dag hebben we een aantal van de vele tempels bezocht, waaronder de Silver Pagoda, waar5000 massief zilveren vloertegels liggen. Ook het koninklijk paleis bezocht. Het is hier zo'n 35 graden, en voor een bezoek aan de tempels moet je lange mouwen aan, heerlijk!
's avonds hebben we bij een Italiaans restaurant een heerlijke pizza gegeten en wijn gedronken! Ondanks dat het eten hier geweldig is, is het wel lekker om eens iets anders dan noedels of rijst te eten.

De 2e dag met een tuk tuk naar de Killing Fields. Erg indrukwekkend, er zijn hier tussen 1975 en 1979 onder het regime van de Rode Khmer 3 miljoen mensen vermoord op een verschrikkelijke manier. Dat is een kwart van de hele bevolking! Iedereen in Cambodja is wel een of meerdere familieleden kwijt geraakt. Er is veel armoede in Cambodja, ook mede door dit regime. Er zijn veel zwerfkinderen en veel mensen die slachtoffer zijn van de landmijnen die de Rode Khmer heeft gelegd. We proberen iedere dag iemand te helpen, maar we kunnen ze niet allemaal helpen, en dat valt zwaar. Desondanks maken de mensen wel een gelukkige indruk.

De munteenheid van Cambodja is Riel. Als je geld gaat halen bijeen geldautomaat komen er echter Amerikaanse dollars uit! Je krijgt riel terug als ze bijvoorbeeld een halve dollar terug moeten geven, je krijgt dan een deel in dollars terug en de 50 cent in riel (1 dollar is 4000 riel).

Na Phnom Penh zijn we met de bus vertrokken naar Battambang, het platteland van Cambodja. De eerste dag dat we er waren is Ilona ziek geworden, een voedselvergiftiging denken we. De eerste dag daarom maar in het hostel gebleven. De tweede dag hebben we met de tuk tuk de omgeving verkend, mooie tempels, killing cave die door de Rode Khmer werd gebruikt en de bamboo train. Dit is een geïmproviseerd bamboe ding op de rails. Als er iemand van de tegenovergestelde richting komt moet er iemand van de rails af, afhankelijk wat de vracht is. De rails ligt niet helemaal recht en sluit niet naadloos aan, maar het is super, net een achtbaan, maar dan zonder veiligheidsriem! Dwars door de rijstvelden. Af en toe een koe op de rails. We zijn hier ook bij de enige wijnmakerij van Camodja geweest, een familiebedrijf waar alles met de hand wordt gedaan. Niet verwonderlijk dat de wijn hier heel duur is voor Cambodjaanse begrippen. $ 15,-, voor mensen hier een maandsalaris. De mensen van Cambodja zijn ongelooflijk vriendelijk. Ze vermelden op internet: the biggest treasure of Cambodia is their people, dit is absoluut zo!

We hadden via het hostel fietsen, dus ook de omgeving verkend met de fiets. Battambang zelf stelt niet zo heel veel voor, maar de omgeving is ontzettend mooi. 's middags dan toch maar eens een bezoekje aan de Cambodjaanse kapper gewaagd om Ilona d'r haar te verven. De eigenaar van het hostel had in Khmer opgeschreven wat haar verven is en de kleur donkerbruin. Deze kleurhadden ze niet, maar als ik over een uurtje terugkwam zouden ze het gaan kopen, wat een service! Na een uur stonden ze al te wachten. Wassen, verven en föhnen voor 5 euro, da's geen geld en nog een hoofdmassage toe!

Zondag met de bus naar Siem Reap, Angkor Wat. We hebben hier een mooi hostel met een zwembad, hier zijn we een weekje gebleven omdat we minstens 3 dagen Angkor wilden bekijken. De eerste dag Angkor hebben we een korte route genomen. De tempels liggen erg ver uit elkaar, over 25 km2, dus je bezoekt er dan 3. Angkor Wat, Angkor Tom en Ta Prohm. Het is onmogelijk te omschrijven hoe mooi het is. De foto's spreken voor zich. Je wordt met een tuk tuk naar de diverse tempels gebracht. De volgende dag de lange tour. Cambodja heeft Angkor Wat aan Vietnam verkocht, de huidige regering heeft het erfgoed gewoon verkocht. De mensen hier zijn daar zwaar teleurgesteld over en dat is natuurlijk wel te begrijpen.

Heerlijk 2 dagen geluierd aan het zwembad enmorgen vertrekkenmet de bus naar Bangkok! Weer een nieuw land voor de komende 6 weken! Ons volgende verhaal zal dan ook uit Thailand komen.

Onze mening over Cambodja:
- ondanks het leed dat hier heeft plaatsgevonden, kijken ze vooruit en timmeren hard aan de weg
- weinig oude mensen (door het regime van de Rode Khmer)

- de mensen zijn de grootste schat van Cambodja
- ze zijn arm, maar gelukkig en zijn erg trots op hun land en blij dat je het land bezoekt
- binnen 5-10 jaar een geweldige vakantiebestemming!