Een verslag vanuit onze volgende bestemming: Thailand.

Vanuit Siem Reap, Cambodja, vertrokken met de bus naar Bangkok. Een rit van 8 uur normaal gesproken. De bus rijdt naar de grens, daar wordt je eruit gezet en moet je te voet de grens over. Je zou denken dat Thailand het beter op orde heeft dan bijv Cambodja, maar dat is dus niet zo. We hebben er 6 uur over gedaan om Thailand binnen te komen!! 6 uur in de rij in de zon. Alsof het een soort test is of je toch echt wel naar Thailand wilt!! Daarna moet je nog 4 uur in de bus naar Bangkok. Bangkok is overweldigend, je wordt hier als toerist danig op de proef gesteld. Ik zal een voorbeeld schetsen. De eerste ochtend besluiten we te voet het Koninklijk Paleis en de tempel of Dawn te bezoeken. We lopen ons hotel uit met een plattegrond en direct staat er een tuk tuk chauffeur voor ons die vraagt waar we naar toe moeten. We leggen uit wat onze plannen zijn en hij geeft aan dat het goed is dat we dat vandaag doen omdat de volgende dag het paleis is gesloten voor een ceremonie. Hij kruist van alles aan op de kaart, de top bezienswaardigheden in Bangkok en hij kan ons voor 20 baht (0,50 eurocent!!!) de hele rit aanbieden. Wat hij er niet bij vertelt is dat je dan langs 3 of 4 winkels gaat waar hij brandstofcoupons krijgt omdat hij weer van die oliedomme toeristen heeft weten mee te lokken. Als hij zijn coupons eenmaal heeft laat hij je gewoon achter. Wij waren hierop voorbereid dus hebben netjes geweigerd, maar dit moet je zo'n 15 keer doen en je wordt steeds ietsje minder vriendelijk. Bij het paleis aangekomen, te voet want het was maar een kwartiertje lopen, trappen we er toch weer in. We keken even op de kaart waar de ingang precies zat. Foute boel direct tuk tuk chauffeurs op je nek. Maar er was een man, hij was leraar (had geen tuk tuk) en die vertelde ons dat het paleis dicht was tot 15 uur 's middags omdat de Koningin er was. We konden beter eerst naar de tempel of Dawn, en dan met de boot naar China Town en dan 's middags na 15 uur naar het Paleis. Hij tekende van alles op onze kaart! Niet op die pier de boot nemen, want daar vragen ze te veel aan toeristen (1500 baht - 37, 50 euro), maar die pier nemen etc. En ja hoor hij roept zijn vriend die een tuk tuk heeft!!! We hadden het eigenlijk moeten weten, als ze een pen bij hebben, doorlopen! We bedanken en gaan naar het Paleis, wat gewoon open is! Weer een kletsverhaal dus. We lopen na het bezoek aan het paleis naar de pier en nemen de boot naar China Town. Dit is een halte, dus gratis (en niet 1500 baht!!). Als we de Tempel of Dawn en China Town hebben bezocht nemen we de boot terug naar het hotel (10 haltes). Kosten voor een kaartje: 15 baht: 0,40 euro!). Zo gaan ze hier dus met toeristen om: wandelende geldmachines! Als je hier rekening mee houdt en je niet laat flessen, is Bangkok leuk. Het eten is weer veel op straat, de lekkerste saté, noedels en een bananenpannekoek toe: 2,50 per persoon. De meest bijzondere figuren lopen hier voorbij.
We hebben ook een georganiseerde fietstocht gedaan in Bangkok, door Chinatown, waar je door steegjes fietst die je zelf echt niet vindt. Je fiets bijna door de huiskamers van de bewoners. Wij zijn in een tempel geweest met de grootste zittende boeddha van Bangkok en de grootste bel van Thailand, die moet de 3 X luiden voor geluk en gezondheid en nog iets. Het bureau dat de tours organiseert is van een Nederlander: Co van Kessel. De volgende dag vertrokken met de nachtbus naar Chiang Mai. Bus kwam al om 5 uur aan in Chiang Mai en gelukkig konden we al in onze kamer, da's pas service! In Chiang Mai struikel je letterlijk over de tempels. Op iedere hoek van de straat staat er een. De eerste dag een fiets gehuurd en Chiang Mai per fiets verkend, niet echt een mooie stad. De volgende dag naar Doi Suthep, een tempel bovenop de berg, en de attractie hier. Het vervoer gaat per taxi, die een combinatie is van een auto en tuk tuk. De tempel was mooi, maar zo enorm commercieel met kraampjes ed, niet normaal. Bovendien hebben we het wel een beetje gehad met de tempels. Al je er al zoveel hebt gezien, wordt je een beetje 'tempel-moe'. Ik weet dat het verwend klinkt, maar zo voelt het. De volgende dag met de trein naar Ayatthuya. Dit is de voormalige hoofdstad van Thailand en staat op Unesco's werelderfgoedlijst. Zoals in Thailand gebruikelijk is duurde de reis geen 10 uur, maar 12 uur en was de temperatuur ingesteld op vriesstand. Ons guesthouse was een pareltje: een origineel Thais teak huis en we waren de enige gasten! Heerlijk. De stad verkent op op de fiets, dit is goed te doen, het enige lastige is het links rijden. Je zou verwachten dat ze hier beter Engels spreken dan in Vietnam of Cambodja, maar dat valt toch nog tegen. We probeerden bij het eten een witte wijn te bestellen, maar we kregen het wachtwoord van de Wifi! Om het gemakkelijk te maken dan toch maar bier gedronken. 1 dag was precies genoeg om Ayutthaya te zien. De volgende dag naar Kanchanaburi, naar de brug over de River Kwai en de tijgertempel. De brug is indrukwekkend, het jammere is dat ze er een kermis van hebben gemaakt. Ze rijden met een boemeltreintje!!! in felle regenboogkleurtjes over de brug. Je gelooft gewoon je ogen niet. We zijn ook langs het kerkhof geweest waar de slachtoffers begraven liggen. Er zijn veel Nederlandse slachtoffers gevallen tijdens de bouw van deze brug in de tweede Wereldoorlog. De volgende dag naar de tijgertempel geweest. Hier worden tijgers opgevangen en verzorgd door monniken. Je mag ze ook aaien en dat was echt super. We vragen ons wel af hoe ze ze zo rustig houden. Ze geven aan dat ze 's middags slapen en gewend zijn aan mensen, daarom kan dit. Het kan best dat er door het eten een beetje slaapmiddel wordt gedaan, maar ze zagen er in ieder geval super verzorgd uit.
De volgende dag zijn we aan onze reis naar het zuiden, de eilanden, begonnen. Een lange reis per mini-van en slaapbus en als afsluiter een boottocht van 2 uur. Het eerste eiland dat we aandoen is Koh Tao. Koh Tao is een paradijselijk eilandje aan de oostkust van Thailand met veel duik- en snorkellocaties. We hebben een resort gevonden aan het strand, we verblijvenin een gardenbungalow. Omdat het laagseizoen is kun je onderhandelen over de prijs. Lekker aan het strand gelegen en alles wat we al hebben gezien en gedaan eens rustig over ons laten komen. Ook al moet je niets en hoef je niet te werken, het is op een bepaalde manier toch vermoeiend. Met een longtail boot hebben we een dagtrip gedaan langs alle mooie baaien van het eiland, heerlijk relaxt en gesnorkeld. Na 5 dagen naar het volgende eiland: Koh Phagnan. Ons resort is als uit een brochure, wit zand, aqua blauwe zee, een zwembad dat uitkijkt over zee en palmbomen op het strand.
Tot nu toe was Thailand niet onze favoriet, je kunt echt merken dat ze hier al lang toeristen over de vloer hebben, ze hoeven er geen moeite voor te doen. Geen vriendelijkheid, chagrijnige bediening en ontvangst, maar hier in Sunset Cove op Koh Phagnan is het er eindelijk weer! Stralende lach, gastvrijheid, blij dat je er bent. Het verschil ten opzichte vanVietnam en Cambodja was enorm, daar staat toerisme nog in de kinderschoenen en doen de alle moeite en zijn ze heel blij dat je hun land komt bezoeken. In Thailand kregen we dat gevoel niet, tot nu toe! Heerlijk. Wij genieten nog van een maand Thailand, met hopelijk nog veel mooie eilanden, maar dat lezen jullie in ons volgende verslag! Blijf reacties sturen, heel leuk om te lezen!