Aitutaki is een Polynesisch bijna-Atol in het werelddeel Oceanië. Het heeft een oppervlakte van 18 km² en het hoogste punt is 124 m. De hoofdstad is Arutanga.

3/5: We leveren de camper in Auckland in. Fijn dat we straks weer iets meer loopruimte hebben, en een groter bed, waar geen hoek uit is omdat anders de aanrecht niet in de camper past! We vliegen van Auckland, NZ, naar Raratonga, om van daaruit verder te vliegen naar Aitutaki. Bijna mochten we niet weg omdat bij de handbagage check het alarm afging voor explosieve stoffen!! Alles uit de handbagage (alleen bij Ilona), nog een test, nog iemand in uniform er bij...... Na 100 tests en een schriftelijke verklaring geloven ze dan wel dat Ilona geen terrorist is en mogen we door. We vliegen 3/5 , maar komen 2/5 aan. De internationale datumgrens zijn we over! Zo gek, op vrijdag weg en op donderdag aankomen. Het was krap, onze vlucht uit Nieuw Zeeland landde namelijk om 17.15 uur in Raratonga en om 18 uur ging onze vlucht naar Aitutaki!! Knap dat een piloot zo'n groot toestel (Boeing 777) op een luchthaven van postzegelformaat kan neerzetten. We hadden alles gedaan om zo weinig mogelijk tijd kwijt te zijn in Raratonga. Bagage gelabeld met Priority zodat ze als eerste uit het vliegtuig komen, alleen in Raratonga doen ze daar niet aan. Onze tassen kwamen zo'n beetje als laatste van de band. Ondertussen staat er iemand op een ukelele tussen de planten iedereen welkom toe te zingen. De douane dame zei al dat we niet moesten stressen, ze wachten wel. Snel door naar de binnenlandse vluchten, gelukkig is de luchthaven niet groot. Daar worden we al opgewacht, we zijn de laatsten. De vlucht naar Aitutaki gaat met een propeller vliegtuigje met 30 stoelen (!) en duurt 45 minuten. We kunnen gelijk vertrekken. Jammer dat het al donker is, we kunnen dus nog niets zien van dit paradijselijke eiland waar we 3,5 week zullen verblijven! We worden opgehaald door Trevor en Tracey van Matriki Beach Resort. Onze beachhut is super, op het strand, vlakbij de zee. Die zien we niet omdat het donker is, maar we horen 'm wel als we op ons terras een welverdiend glas wijn drinken. We krijgen gelijk gezelschap van de 2 huiskatten, Marmelade en Tijger. De volgende morgen kunnen we eindelijk zien in wat voor omstandigheden we hier verblijven: witter dan wit strand, zuurblauwe zee, 30 graden, koraalrif voor de deur, bbq op het strand, kokospalmen voor schaduw. Wat heb je nog meer nodig? We hebben op advies van Trevor & Tracey watboodschappen meegenomen, omdat ze al aangaven dat boodschappen hier duurder zijn dan op het vaste land of soms niet te verkrijgen zijn. Omdat we natuurlijk niet alles konden meenemen gaan we naar de winkel. We hadden een lijstje gemaakt van wat we wilden kopen, maar dat is hier niet nodig. Er is nl. niet veel te verkrijgen. Vooral groenten en fruit zijn schaars. De macaroni die op het menu staat, moet bijvoorbeeld zonder paprika, want die zijn nergens te verkrijgen. Uien ook niet. Wel tomaten, ook al zitten er een beetje plekjes op. Het enige vlees dat er is, is gehakt, en dan alleen diepgevroren. Aardappelen? Nee misschien als de boot komt, zeggen ze. Wanneer komt de boot? Deze week of volgende week misschien is het antwoord, ze weten het eigenlijk niet. Ze zien wel wanneer die komt. Hmmm, dat wordt creatief koken komende tijd. Dan maar aubergine bij gebrek aan paprika. En rijst met zoetzure saus zonder kipfilet. Even voor de beeldvorming: een pak yoghurt: 15 Nieuw Zeeland dollar, oftewel 10 euro. Een fles wijn 20 dollar. Een wit brood 5 dollar. Oploskoffie: 15 dollar, 4 tomaten: 10 dollar. Internet kan bij het resort naast ons, 10 dollar per uur voor supertraag internet. Maar als je in het paradijs zit, neem je dat voor lief. 's Middags snorkelen we wat en liggen we aan het strand voor ons huisje. Op zaterdag is de boot aangekomen met alle goederen. De container wordt op zee overgeladen naar een kleiner bootje en naar de haven gebracht. Zondag is alles gesloten, dus maandag gaan we vroeg naar de markt. We zetten de wekker om 7 uur, pakken de fiets en zijn om 7.30 uur op de markt. Als je iets later bent is alles op. Maar schijnbaar moet je nog vroeger zijn, er zijn alleen watermeloenen, komkommers en sla, dus maar naar de supermarkt en kijken of daar nog wat is van de nieuwe levering. De supermarkt die het verst ligt (supermarkt is overigens een groot woord), heeft ook niets nieuws. Dan maar naar andere winkels en bij de laatste: jawel! Aardappelen, gehakt, verse groente, ananas en passievruchten. Net alsof je een schat vindt, zo voelt dat hier. We vullen de dagen met strand, zwemmen, snorkelen en genieten van het uitzicht. Het is best even wennen zonder internet, dan maar veel lezen!

Aututaki heeft een lagune, een groot zwembad in de zee. Rondom het hele eiland. Daar buiten ligt een rif en begint de open zee. Het is dus heerlijk snorkelen, er zijn geen golven, want die slaan op het rif kapot, en je kunt overal staan. Het koraal in de lagune is prachtig, veel kleuren en heel veel vissen. wat heel grappig is hier, is dat alle schelpen die je op het strand ziet, lopen, van groot tot klein. Er zitten overal kreeftjes in. We willen een scooter huren, dat kan bij het resortje, maar we moeten dan wel naar het politiebureau om een rij- test af te leggen en een rijbewijs te krijgen zodat je hier mag rijden. Nou ja, krijgen, voor 2,50 dollar heb je het. We moesten wel 3 x terug, want iedere keer dat we er waren was de dienstdoende agent er niet. De test zelf was je rijbewijs tonen en toen kreeg je een bewijs dat je mocht rijden hier. Makkelijk verdiend niet? Je kunt in een dag makkelijk alle wegjes op het eiland verkennen. Het landschap bestaat voornamelijk uit palmbomen, bananenbomen en zand. Opvallend veel kerken voor een eilandje met 900 inwoners, een postkantoor, banken en een internetcafé. Er zijn ook restaurantjes, maar die zijn enkel voor lunch open. 's Avonds gesloten. Da's best gek.

12/5: we gaan op snorkeltour. Deze gaat o.a. naar One Foot Island, een onbewoond eiland. Er is wel een postkantoor, wat het meest verlaten postkantoor ter wereld is. Hier kun je een stempel halen voor in je paspoort van One Foot Island. Die willen we natuurlijk wel, zo'n bijzondere stempel, en er is nog plaats tussen de vele andere stempels. We doen veel snorkelplekken aan, en die zijn echt geweldig. Mooi koraal en heel veel vissen en gigantische blauwe zeesterren. Ook zien we een Giant Travelli, een vis die net zo groot is als Robin. Je schrikt je in eerste instantie een ongeluk, omdat ze zo enorm groot zijn, maar ze doen niets. Ze blijven een beetje in de buurt zwemmen en dan ineens zijn ze verdwenen. Het water is blauwer dan we ooit hebben gezien. In de lagoon voor ons huisje ligt een "giant clam" ongeveer 50 meter uit de kust. Er is een boei aan vast gemaakt zodat je 'm makkelijk kan vinden. En giant it is! Zo groot dat wij er makkelijk inpassen. Hij is paars met blauw, heel mooi om te zien. Hij is 80 jaar oud. Er schijnen nog grotere te zijn als je gaat snorkelen tijdens de snorkeltour naar Honeymoon eiland. We raken bijna verslaafd aan de verse kokosnoten die hier om de haverklap uit de bomen vallen. Er staat een specialespies om de schil er af te doen en een machete om 'm open te slaan. Een heel werk, maar zo lekker. Ook passievruchten vind je hier heel veel, en die zijn helemaal lekker. Wat je hier helaas ook veel vindt zijn muggen, en niet alleen 's avonds, nee, ze zijn er bijna 24 uur. Je moet je echt insmeren anders nemen ze je ongelofelijk te grazen. Ach, ook een paradijs heeft nadeeltjes zie je wel.

18/5: We gaan weer op snorkeltour. Deze keer naar Honeymoon Island en omliggende koralen. Samen met Carrie en Stuart, een koppel uit Londen die hier sinds donderdag zijn. Zij reizen 4,5 maand rond maar hebben in het verleden al veel gereisd. We hebben al veel gelachen om herkenbare situaties bij het reizen. We zien heel veel mooi koraal, vooral de tweede spot is vol met paars koraal en mooie vissen. Omdat je dicht bij het rif zit is de stroming enorm sterk, maar we kunnen ons mee laten drijven met de stroom langs de koralen, de boot pikt ons op bij de laatste boei stroom afwaarts. We hebben lunch op Maina, een onbewoond eiland, met zicht op Honeymoon Island. Onze lunch wordt ruw verstoord door een vallende kokosnoot die ons op een haar na mist, dat gebeurt hier wel meer. 's middags bij het snorkelen zien we nog 3 giant travelli's. Ook snorkelen we bij de "clamsanctuary,waar ze de schelpen kweken en monitoren, de oudste is reusachtig en 95 jaar oud. Als we terugkomen is iedereen de bout af. Het licht gaat vroeg uit!De resterende tijd op Aitutaki verdoen we met veel lezen, (dankzij Ingrid hebben we weer een heleboel boeken erbij), snorkelen, luieren en foto's maken van de prachtige lagune. En 's avonds borrelen op het strand met z'n allen. Het was heerlijk om ruim 3 weken te relaxen na de vele km's met de camper in Australië en Nieuw Zeeland, veel leuke mensen ontmoet, maar we zijn klaar voor iets meer actie. Ook paradijs wordt op den duur gewoon. We vliegen zaterdag 25/5 terug naar Raratonga met het kleine vliegtuigje om vervolgens om 23:59 uur door te vliegen naar Los Angeles. Daar komen we na 9,5 uur aan op 26/5. We blijven 3 dagen in LA, waar we de bekende toeristische attracties zullen doen: Hollywood, Rodeo Drive, Hollywood stars, Venice Beach, Malibu... We huren een auto daar en kunnen voor het eerst sinds lange tijd dan weer rechts rijden!! Na LA gaan we naar de Bahama's, eerst Nassau en dan door naar Eleuthera. Maar daar over lezen jullie de volgende keer weer!

Heel veel liefs uit Aitutaki, en tot de volgende! Robin & Ilona