Voordat jullie beginnen met lezen even een waarschuwing. Het kan zijn dat enig gevoel van jaloezie zich van je meester maakt: we hebben nl heerlijke bounty stranden/eilanden bezocht, ons Robinson Crusoe gevoeld en heerlijk genoten van alles wat Zon, zee en strand bieden! Het is niet dat we jullie de ogen uit willen steken, het is gewoon een verslag van hoe het is hier, de werkelijkheid. Je bent gewaarschuwd.....

6/11

Na een heerlijke bounty strand ervaring van 5 dagen op Koh Phagnan zijn we met de boot terug gegaan naar het vaste land om van daaruit met de bus naar de westkust naar Krabi te reizen. Krabi is een kustplaats waar alle boten vertrekken naar de eilanden in de Andaman zee, ten westen van Thailand. Het was wel leuk om weer even op het vaste land te zijn, ondanks dat Krabi erg toeristisch is. Op de eerste avond gingen we na het eten nog ergens iets drinken. We kregen de kaart en wat stond er ook op? Frikadellen,bitterballen, snert, Douwe Egberts koffie.... We kwamen even in de verleiding, maar hebben het niet gedaan. Dat kunnen we thuis nog genoeg doen. Het hielp ook wel dat het niet echt goedkoop was. 10 EUR voor bitterballen?? Daar kun je hier gemakkelijk met z'n tweeën van eten en drinken. Na twee dagen vasteland naar de eilanden. Ons eerste eiland is Koh Phi Phi Don, om vandaar uit Koh Phi Phi Le te doen. Op Koh Phi Phi heeft de tsunami in 2004 veel verwoest. We spraken met een vrouw die vertelde dat de eerste golf van de tsunami niet zo erg was. De mensen die naar hogerop waren gevlucht dachten dat ze wel weer terug konden, dat het gevaar geweken was, maar toen kwam de tweede allesvernietigende golf. Deze heeft de meeste slachtoffers geëist. Ze vertelde ook dat het eiland voor de tsunami veel rustiger was, niet zo druk bezocht, en niet zo vol gebouwd. Nu komen er veel mensen enkel om te feesten en "slechte" dingen te doen (lees Marihuana roken) en daar hebben ze best moeite mee. Het eiland is ook enorm druk. Boten spugen om de paar uur ladingen toeristen uit. Er zijn veel winkeltjes, restaurantjes en barretjes en het ziet er best leuk uit, maar ook wij vinden het wat druk. We zijn hier maar 2 dagen gebleven, en 1 ervan zijn we naar Koh Phi Phi Le geweest, het eiland waar de film "the beach" is opgenomen. Maya Bay, waar een deel van de film is gemaakt, is over-toeristisch. De mooie baai wordt overspoeld met speedboten met dagjesmensen die uit Phuket en Samui komen. Weinig idyllisch aan...... Maar aan de andere kant ligt Philey lagoon, waar de speedboten niet komen en het heel stil en sereen is. In een woord geweldig.Het water is zo blauw dat het zeer doet aan je ogen en zo helder, kijk maar maar de foto's. De namen van de locaties hebben we achteraf moeten opzoeken, want onze longtail boot kapitein sprak natuurlijk weer zeer beperkt Engels! Phi Phi is echt een eiland waar veel gefeest wordt, dat kun je ook een beetje aan het publiek zien. Wel grappig. Er rijden ook geen auto's, enkel fietsen en ze vervoeren alles met karren door de smalle straatjes.

8/11

Na 2 dagen op naar het volgende eiland: Koh Lanta is een groter eiland, dat uit twee gedeeltes bestaat: Koh Lanta en Koh Lanta Yoi. Als we aankomen met de boot hangt er een dreigende lucht. We zijn net van de boot af, hebben ons een weg gebaand door de taxichauffeurs en de hotelaanbieders die alle toeristen aanklampen om hun taxi of hotel aan te bieden, als de regen en het onweer losbarst. Wat een welkom! Voordat het hier begint te regenen begint het altijd eerst heel onheilspellend te waaien, heel typisch. Wachten tot de bui over is de enige optie. Dit duurt gelukkig nooit lang, max een kwartiertje en dan schijnt de zon weer. Koh Lanta is een eiland met aan 1 zijde alle stranden en resorts. Best een groot eiland, maar je kunt niet overal komen simpelweg omdat er niet overal wegen zijn. De eerste dag geluierd op het strand, de tweede dag hebben we een scooter gehuurd om het eiland te verkennen. We zijn inmiddels gewend dat er in Thailand links wordt gereden, dus we durven het aan. Het voelt een beetje tegennatuurlijk om aan de andere kant te rijden. We rijden eerst naar de pier om vandaar uit langs de hele kust te rijden. Het ene resort na het andere, met daar tussen kleine restaurantjes gepropt. Op de weg terug 's middags komen we langs een echte Griek en kunnen we de verleiding niet weerstaan. We eten een echt Grieks broodje Gyros en een Griekse salade met feta en olijven! De eigenaar is 3 jaar geleden uit Griekenland vertrokken omdat het daar te slecht ging, hij had weinig goeds over de Grieken. Naast het restaurant probeert hij Ouzo te importeren, maar hij zei wel dat je altijd zelf moest controleren, je kunt niks overlaten aan de bevolking, dan komt het niet goed. Als we weg gaan bij het restaurant kleurt de lucht pikzwart, dat belooft niet veel goeds. We crossen terug naar het resort en redden het net voordat het onweer losbarst. Vanaf ons terras zien we mensen voorbij komen (of voorbij zwemmen) die minder geluk hadden!

12/11

Na 4 dagen is het weer tijd voor een nieuw eiland: Koh Ngai. De boottocht duurt ca. 1 uur en gaat het eerste stuk

door een soort mangrove, daarna op open zee naar het eiland. De boottochten tussen de eilanden zijn heerlijk, op dek zodat je alles kunt zien, zonnetje en wind zodat het nooit te warm is. Als we bij Ngai aankomen blijkt er geen pier te zijn. De bootjes van de hotels komen naar de ferry en dit bootje brengt je naar het strand bij het hotel. Het laatste stukje door het water dus. Het eiland kent niet veel hotels (7) en is voor ons budget vrij prijzig. Gelukkig is het niet druk en kunnen we onderhandelen over de kamerprijs. Omdat we 4 nachten blijven krijgen we korting. We hebben de goedkoopste kamer, die dan nog steeds de duurste is die we tot nu toe hebben gehad. Om je een beetje te "straffen" dat je de goedkoopste kamer hebt, is je uitzicht vanaf het terras een soort Berlijnse muur waar je tegen aan kijkt en van de zee en het strand weg gedraaid! Dat maakt niet uit want als je 25 meter de andere kant op loopt sta je op het strand waar het uitzicht onbetaalbaar is. Verder zijn de kamers in orde, airco, grote badkamer en een ontbijt zowat op het strand. Er zijn hier ook beach bungalows te huur, met zeezicht en een eigen zwembadje. Prijs 375 euro per nacht!!! Er is er dan ook geen een bezet. Wondering why!?

16/11

Na 4 dagen Koh Lanta, door naar het volgende eiland: Koh Kradan. Kradan is een klein eiland zonder wegen (alles gaat via het strand) en winkels. Zelfs geen geldautomaat. Het telt 8 kleine resortjes. Dit eiland staat onder bescherming van het National Park. Het snorkelen moet geweldig zijn. We worden bij ons hotel opgehaald met een klein motorbootje, die ons naar de ferry brengt. Nog maar net aan boord en een stukje te hebben gevaren, gooien ze midden op zee het anker uit en doet iedereen z'n duikbril en snorkel op. Een half uur wordt er gezegd. Dan sta je daar. Goed, wij vinden het prima op de boot. Na een half uur als iedereen weer aan boord is gaat de ferry verder.......... Naar de volgende snorkellocatie. Wat blijkt, ze hebben de veerdienst gecombineerd met de 4 eilanden tour. De tour doet 2 snorkellocaties aan en verschillende eilanden. Echt iets om te combineren met een ferry dienst, die ze ook nog high speed noemen. Dat kan alleen hier in Thailand. We hebben er flink om gelachen en na nog een stop bij Koh Mook, kwamen we op Koh Kradan. Ook hier weer geen pier, dus via het water naar de kant. Het valt niet mee met je backpack via het trappetje van de boot af te komen en het droog te houden. Via het strand naar ons resortje gelopen, met een paar hindernissen. Omdat het hoog water is moeten we een zij-armpje van de zee door, alleen het water komt tot ver boven je middel. Met een backpack die je droog wil houden.... Maar er komt iemand met een kano die onze spullen droog naar de andere kant brengt. Wij moeten door het water. Dan maar broek uit, en er in. Als ik aan de andere kant ben, mag Robin in de kano! Het resortje ligt wat verder en is echt een paradijsje. 17 bungalows aan het strand met een, jawel, Italiaans restaurant. De eigenaren zijn nl. Italiaans. De eigenaar komt uit zee gelopen om ons welkom te heten, wat een leven! We drinken wat en Luigi en Mario vermaken ons met verhalen. Ze vertellen over het vissen, wat ze iedere week doen met een gehuurde boot. Koningsmakreel, baracuda, zeilvis. Robin is enthousiast en vertelt dat ie op vakantie ook graag vist op zee. Dan nodigt Mario ons uit voor het diner, ze hebben nl een grote vis gevangen en die wordt 's avonds lekker klaargemaakt. Robin moet even slikken, maar we vinden het zo aardig dat we uitgenodigd worden dat ie niet zegt dat ie geen vis lust....... Die pizza of pasta waar we zo naar hadden uitgekeken moet dan maar een dagje wachten. Om zeven uur komt ie ons halen omdat de vis klaar is. Het is heerlijk, en Robin vindt het best meevallen. 's avonds in onze bungalow hoor je de geluiden uit de jungle die achter het huisje ligt en barst een hevig onweer los. De volgende ochtend schijnt de zon weer genadeloos! Na het ontbijt komt Luigi ons zeggen dat we ook kano’s kunnen gebruiken om jet eiland rond te te kanoën. En vraagt ondertussen of we vanavond mee eten. Spaghetti, vers gemaakt, en bruchetta. Daar hoeven we niet lang over te denken. Hij belooft ons ook mee te nemen naar de andere kant van het eiland, dwars door de jungle, voor de zonsondergang. Only for special guests!

De een na laatste dag besluiten we in een moment van verstandsverbijstering dat het tijd is voor wat lichamelijke inspanning, na 4 dagen hangmatten, lezen en zwemmen. We besluiten te gaan kayakken, het eiland rond. Volgens Luigi is het goed te doen en niet ver. Nou, we weten nu dat het wel ver is en helemaal niet goed te doen! Aan de andere kant van het eiland is de stroming nl behoorlijk sterk en hebben we de stroming ook tegen. Tot overmaat van ramp begint het ook nog te onweren en te plenzen. Als we eindelijk de bocht om zijn, blijkt het nog heel ver. De golfslag zorgt ervoor dat de kayak ook nog omslaat!! Gelukkig is het niet diep en kunnen we staan, maar ver voordat we er zijn is ons humeur als het weer! Na 4,5 uur (!!!) zijn we er eindelijk, met de blaren op onze handen. Dit doen we dus NOOIT meer. We waren gewoon vergeten dat wij kayakken nl helemaal niet leuk vinden! Maar na een douche en wat in onze hangmatten te hebben gelezen zijn we het drama al vergeten. De volgende dag bijkomen van het kayak avontuur en weer heerlijk geluierd en gesnorkeld. Een baracuda gezien, en Nemo! Omdat het onze laatste avond is kookt Luigi weer voor ons. We gaan dit nog missen als we op Koh Lipe zitten, alhoewel, daar zijn meer restaurantjes en winkeltjes, waaronder een delicatessenwinkel met feta, olijven en Gouda kaas!

16/11

We zijn met de speedboat naar Koh Lipe gegaan ipv met de ferry. De speedboat is 2 x zo snel en veel goedkoper, we snappen nog steeds niet hoe dat kan, maar dat doet er niet toe. In 1,5 uur in een omgeving als uit een brochure, kom je aan op Lipe, dat wil zeggen je wordt op een vlot gedumpt zo'n 250 meter van het strand. Daar sta je dan met 20 man op een vlot van 5 x 5. Maar dan komen ze aanvaren met longtail boten en die brengen je naar het strand. Daar moet je in een andere longtail boot, die brengt je naar je accommodatie. De hut die we deze keer hebben is schoon, maar de badkamer laat wat te wensen over. Deels open zodat de muggen vrij spel hebben als je onder de douche staat. Het resort heeft een restaurant aan het strand waar iedere avond de BBQ aan gaat. We zitten ook niet ver van walking street, waar alle restaurantjes en winkeltjes zitten. We boeken de boot naar Maleisië en een snorkeltour naar het national park. Op Koh Lipe hebben ze een beetje een honden probleem. Er zijn bijna net zoveel honden als toeristen, echt overal waar je kijkt zie je honden.

Dag 2: tijd voor Goudse kaas en feta. Het ligt een eindje uit de loop, maar we voor Goudse kaas hebben we dat wel over. Deels door de jungle komen we langs Jack's Jungle waar we een ijskoffie nemen om een beetje af te koelen. Onderweg komen we langs het Porn resort (?!) en eindelijk het kaaswinkeltje. DICHT!!!!

De 4e dag hebben we de snorkeltour. De dag ervoor regende het 's ochtends pijpenstelen. Wij blij dat we de dag er na hadden geboekt! Met nog 3 andere koppels uit Canada en Australië en Engeland op de longtail boot, naar 4 snorkel locaties. Na de eerste snorkel stop wordt de lucht dreigend en ja hoor: regen (bad karma)! Maar in tegenstelling tot wat we dachten doet het niets af aan het zicht onder water, het is alleen een beetje koud op de boot met de regen en de wind. We hebben zulke mooie dingen gezien: lion fish, 2 stuks, enorme blauwe zeesterren, nemoen heel veel mooie anemonen. Totaal verkleumd terug aan land waar ons een heerlijke koude douche wacht! Warm water is nl niet van zelfsprekend en enkel de duurdere resorts hebben warm water. 's avonds hebben we met het gezelschap van de boot een borrel gedaan op het strand.

Direct een slaapplaats in Australië aangeboden gekregen, zij neemt ons mee zeilen naar de Whitsunday Islands, en een slaapplek in Vancouver al we ooit nog eens naar Canada willen. Het is al weer onze een na laatste dag in Thailand! Morgen nog een dagje strand en dinsdag gaan we met de boot naar Langkawi, Maleisië. We hebben enorm genoten van Thailand, zowel het vaste land als de eilanden. zoals je zult zien aan de foto's hebben we weinig gedaan, op de eilanden kun je ook niet veel anders dan relaxen. Straks op het vaste land weer wat meer actie!

Favoriete uitspraken van Thaise mensen:

- no, don't have

- today no good

- finished, sorry

- more beer?

- same same but different

- you like spicy?

Ons volgende verslag komt dus vanuit Maleisië!

Wil je ons rechtstreeks mailen? Dat kan op

robinenilonaopwereldreis@gmail.com. Altijd leuk om mails

te ontvangen!

Groetjes, Robin en Ilona