25/5

We verlaten Aitutaki en vliegen via Raratonga naar Los Angeles, waar we op 26/5 aankomen. Wat een verschil met Aitutaki. Een enorm groot vliegveld, veel mensen en veel verkeer. Van het ene uiterste in het andere. We nemen een shuttle bus naar ons hotel in Santa Monica. Heerlijk na 3,5 week een echt matras! De rest van de dag internetten we, werken alles bij en plaatsen de foto's bij het reisverslag. Voor het eerst in 9 maanden is het weer eens lang licht, tot ongeveer 22 uur. Overal waar we geweest zijn was het meestal om 18:30 donker. De volgende dag nemen we de hop on, hop off bus. We gaan echt de toerist uithangen. We doen eerst St. Monica Pier. Omdat het memorial day is in de VS is het overal erg druk, zo ook op de pier, maar erg leuk om te zien. De tour is doorspekt met locaties van films, gebouwen die in films zijn gebruikt, studio's etc. Ook wordt er heel vaak gezegd: this is your chance, If you want to meet the stars, here you can find them... Alsof we daar voor komen! De beroemde Hollywood letters, Rodeo Drive, Hollywood walk of fame, we hebben ze gezien! Echt heel leuk. We hebben maar niet gewinkeld op Rodeo Drive, de duurste winkelstraat ter wereld. Op The Hollywood walk of Fame weet je niet waar je eerst moet kijken. Figuren als Spiderman, de Hulk, Jack Sparrow, Popeye en heel veel mensen! De volgende en gelijk laatste dag gaan we naar Venice, beroemd om o.a. muscle beach, en de rariteiten. Je weet niet wat je ziet, oma in bikini op rollerskates, een man in een tijgerstring met een slang, allemaal acts. Overal beachcruisers op de boardwalk langs het strand. We eten wat op terras en ook hier valt ons weer op dat als je een kleine frisdrank bestelt, dit nog steeds een reuzenbeker is! We slenteren terug naar het hotel en nemen dan de taxi naar de luchthaven. We vliegen om 22.30 uur, eerst naar Charlotte, aan de andere kust, daarna naar Nassau.

29/5: Na een nachtje doorhalen landen we om 11:30 uur op Nassau. Horloge weer 3 uur vooruit, hoe vaak we die nu al verzet hebben! Nassau is slechts een tussenstop, we vliegen morgen in 20 minuten naar Eleuthera, een ander eiland. Dan vliegen we met, ja echt, pineapple air!! Vluchten zijn niet goed op elkaar afgestemd, dus vandaar een tussenstop op Nassau. Na 21 jaar is er in Nassau weinig herkenbaars en de zware regenstormen helpen ook niet echt. Wat nog niet veranderd is, is dat de straten blank staan door de regen. Tussen de buien door gaan we naar de Strawmarket. We slenteren door Bay Street en kijken waar de cruiseschepen liggen. Dan barst het weer los en wordt het niet meer droog. We zien later op TV dat Florida en ook Bahama’s komende dagen in de regen zullen zitten. Een storing die nog tot vrijdag duurt en er zijn overstromingswaarschuwingen.

Op 4/6 zijn we hier weer terug voor een dag, hopelijk is het weer dan beter. De volgende ochtend stormt en regent het verschrikkelijk. Wij mogen juist op deze dag in een mini vliegtuigje! Er passen 18 personen in, je kunt niet rechtop staan en als je je armen wijd doet raak je allebei de ramen aan! Je tas? Die moet op schoot en veiligheidsinstructies kennen ze ook niet. De piloot zit gewoon achter een gordijn in de cockpit, waar we zo mee kunnen kijken. Geloof me, het is beter als je niets ziet. Als de piloot gaat dalen is het net of ie rechtstreeks de zee in duikt en hij schommelt als een dolle! Maar, na 25 minuten staan we veilig op de grond in Eleuthera. Ze hebben hier 3 luchthavens, het eiland is 170 km lang.... We worden opgehaald door een hele chagrijnige chauffeur die ons naar ons hostel moet brengen: Surfers Haven. Jammer dat ze onze tassen vergeten zijn uit te laden. Geen bagage dus, die wordt later gebracht als het goed is. We doen eerst boodschappen, want ook hier is het uit eten gaan veel te duur, dus we koken zelf. Da's niet zo erg, want het eten is zoals in LA, te veel en te vet. Een ontbijt is ook hier standaard met friet! Ons hostel ligt op een heuvel, we hebben vanuit ons bed een schitterend zicht op de zee! In de namiddag breekt de bewolking open en hebben we zon! Nog wel veel wind maar je kunt niet alles hebben. We koken in de gezamenlijke keuken van het hostel en genieten van een mooie zonsondergang.

De volgende dag regent het weer, een mooie gelegenheid om onze route in Cuba te plannen. Daar is internet zeldzaam en als het er is heel traag, dus beter alvast hier doen. We zitten in een typisch hostel, de eigenaren zijn een beetje doorgeslagen in eco. Overal hangen memootjes,zoals: niet doortrekken na het plassen, mannen buiten plassen aub, plastic zakjes uitwassen aub voor hergebruik...... Hmm, willen best aan de natuur denken, maar dat gaat allemaal iets te ver. Als ze wisten dat we gewoon doortrekken na het plassen en onze plastic zakjes (niet de tasjes, maar etenswarenzakjes) gewoon weggooien zouden we waarschijnlijk op de zwarte lijst komen. Schoonmaakmiddelen zijn denken we ook niet eco, gezien de staat van het hostel. Ach, we hebben inmiddels al zoveel gezien, maar hier wordt ons imuumsysteem danig op de proef gesteld! Gelukkig is er altijd nog water en zeep, niet teveel water gebruiken natuurlijk, ook daar hangt een memo voor, spaar water, douche gezamenlijk! De volgende dag schijnt gelukkig weer de zon! We gaan liften naar het dorp (liften is hier de enige vorm van openbaar vervoer) en gaan de was doen, dat blijft helaas ook terug komen. Het liften gaat bijzonder makkelijk en zo ontmoet je nog eens verschillende mensen! ’s Middags gaan we naar het strand, naar de surfers kijken. We hebben een auto gehuurd om het eiland te bekijken. De auto wordt 's ochtends voor het guesthouse gezet met de sleutels op het contact. We kunnen 'm op de luchthaven achterlaten met de sleutel onder de zonneklep, da's makkelijk. Het eiland is 170 km lang en op sommige stukken niet meer dan 25 meter breed. We rijden weer even links, alleen het stuur zit ook links! Da's handig joh! Alles wordt geimporteerd uit de VS. Er zijn allemaal verschillende strandes en baaitjes. Je ziet hier heel veel conch schelpen (zie foto's), daar komt ook het roze zand vandaan op pink beach. De schelpen slaan daar kapot op de rotsen en daardoor kleurt het zand roze. De conch zelf kun je overal eten. Als ie net uit de schelp is gehaald ziet het er een beetje vies uit. Volgens de mannen hier is het goed voor de potentie. Eleuthera is beroemd om z'n ananassen die hier verbouwd worden. Voetbalvelden vol. En lekker dat ze zijn! Aan het begin van de middag rijden we over een karrenspoor naar een baai als de uitlaat los laat. Een kabaal als je gas geeft! Maar daar kijkt niemand van op hier zo rijden er wel meer rond, dus we besluiten maar verder te rijden, hij sleept niet over de grond of zo. De tweede dag met de auto doen we de noordkant. Glasswindow bridge en verschillende strandjes. Eleuthera is veel minder ontwikkeld dan New Providence waar Nassau op ligt. Dat heeft z'n charmes, maar als je een leuk barretje zoekt om iets te drinken moet je heel goed zoeken. Ook hun afval gooien ze overal neer, da's zo zonde. Maar de baaitje en strandjes zijn weer wel heel mooi.

4/6: Het is tijd om te terug te gaan naar Nassau, met het miniatuur vliegtuigje van Pineapple Air. We vliegen morgen vanaf Nassau naar Cuba. Eerst ontmoeten we daar John nog, met wie we 4 weken gaan zeilen in de Caribbean. We hebben alleen maar via email contact gehad, dus het is wel fijn dat hij nu ook in Nassau is, zodat we kunnen zien bij wie we aan boord gaan (denk maar niet aan de film Dead Calm......). In Cuba zullen we weer slecht bereikbaar zijn, internet is daar nog niet veel beschikbaar. Wifi kennen ze al helemaal niet. We zijn dus enkel via mail en Facebook te bereiken, en alleen als we internet hebben. Op 26/6 vliegen we vanuit Cuba terug naar Nassau en gaan we 27/6 aan boord van de zeilboot. Maar dat lezen jullie allemaal in het volgende verslag!

Liefs Robin & Ilona