26/6

We vliegen vanaf Cuba, Havana terug naar Nassau waar we (weer) een nacht verblijven om aan boord te gaan. We hebben een druk programma: reisverslag, mails bijwerken, internetten. Heerlijk om weer wifi te hebben. We pakken onze tas opnieuw in voor aan boord, er is daar niet zoveel bergruimte dus 1 tas gaat in het ruim.

De volgende dag gaan we naar de boot. Hij ligt niet in de haven zelf, maar ergens in het water bij Potters Cay. Als we 'm eindelijk hebben gevonden komt John ons halen met z'n roeibootje. Eerst de tassen en dan kunnen wij mee. Eenmaal aan boord is het echt een schok. De boot is veel kleiner dan we dachten en de foto's die we hadden waren van 20 jaar geleden toen alles nog nieuw was. Wat een gribus! Oud en enorm vies. Er is een groot bed aan de voorkant, met een smoezelig schuimrubber matras en het stinkt als de hel. De wc staat naast het bed, en er is geen deur die de multifunctionele ruimte afsluit.... De wc stinkt en aangezien je er bijna met je hoofd in ligt zakt de moed ons eigenlijk al in de schoenen. Het keukentje heeft nog nooit een doekje gezien en overal zit het weer in en er staat schimmel op de deurtjes. Maar goed, even doorbijten denken we. We gaan eerst boodschappen doen en de was van de boot (hij wist al heel lang dat we kwamen....). Weer met het roeibootje dus. Als we alles hebben gaan we terug aan boord. Vanwege het lage tij kunnen we niet meer uitvaren en besluiten we de volgende dag te vertrekken. We gaan naar het aquarium van het Atlantis hotel, wat echt geweldig is. Terug aan boord maken we het "bed" op en krabben ons nog eens achter de oren. Koken gaat met alcohol, en er mag niet teveel in, 1 pit doet het niet goed en het is ontzettend ranzig. De geplande macaroni eten we wel de volgende dag als we meer moed hebben verzameld. Boterhammen met pindakaas wordt het avondeten. 's avonds in bed besluiten we dat dit het niet gaat worden. De "kapitein" is een eigenheimer en we zijn gewoon bang om een ziekte op te lopen. Na een slapeloze nacht gaan we van boord af en gaan terug naar het hotel. We schrobben ons schoon onder de douche en plannen wat we gaan doen. We willen weg uit Nassau, dus boeken een vlucht naar Miami. Daar bijven we 2 nachtjes en dan halen we een huurauto op en gaan we 10 dagen rondtoeren. Cocoa Beach, Nashville, Memphis, New Orleans en dan op 10/7 gaan we naar Mexico!! We gaan 2 weken luieren in een all inclusive resort. We hebben lang getwijfeld wat we zouden doen, maar zo kort van tevoren een nieuwe route plannen is niet zo makkelijk. We kiezen dus voor de makkelijke weg en boeken een last minute all in aanbieding in een superdeluxe resort. We gaan met de bus naar een van de vele shopping malls van Miami. En langs een supermarkt om fruit te kopen. Eten is hier geen probleem, alleen al in de nabije omgeving van ons motel zitten: Mac Donalds, Wendy's, Taco Bell, Pollo, Tropical, Pizza Hut en Denny's. Maar gezond eten krijgen is hier een drama.

1/7: We halen onze huurauto op en gaan op weg naar onze eerste bestemming: Cocoa Beach. Rijden in Amerika is net iets anders. Hele grote wegen, een rechts inhalen verbod kennen ze niet, bumperkleven mag ook en de claxon wordt veelvuldig gebruikt, want geduld hebben ze niet. Een beetje als de rijstijl van Ilona. In Cocoa beach gaan we naar de pier en naar Ron Jons Surfshop. Helaas laat het weer (net als in Nederland) te wensen over, het regent verschrikkelijk, weer een tropische storm waarvan ze nog niet weten of het een hurricane wordt. De volgende dag gaan we door naar Atlanta, halverwege de weg naar Nashville. In een keer naar Nashville is te ver. We moeten wel 2 dagen in de auto, maar dat heb je hier al gauw, met deze afstanden. We rijden door Smoky Mountains National Park, een weg met adembenemende uitzichten.

4/7: Het is een nationale feestdag in Amerika. 4th of July. Onafhankelijkheidsdag. Dit wordt hier massaal gevierd met muziekoptredens en vuurwerk. 's ochtends regent het pijpenstelen, maar 's middags is het gelukkig droog. We bezoeken het Johnny Cash museum, het Hardrock Café en the Music Hall of Fame. Veel bekende artiesten zijn in Nashville begonnen. Het is laaiend druk in het centrum. 's avonds zijn er diverse vuurwerkshows. We gaan verder naar Memphis, de plaats waar het graf en het huis van Elvis is. Eerst naar Graceland, op de Elvis Presley Boulevard. Alles ademt Elvis hier. Daarna naar Beale Street, het muziek centrum van Memphis met heel veel live muziek. We nemen een broodje mee naar het hotel, je kunt hier lastig een gezonde maaltijd scoren en een broodje gaat dan nog wel. Als je bestelt lijkt het iedere keer bijna een ondervraging, vooral bij koffie: what size, hot or cold, what flavour in it, whole milk or non fat milk, sugar or creamer, whipped cream, here or to go? Hit the road Jack, op naar New Orleans. Hier blijven we 2 dagen voor we verder gaan naar Tampa en terug naar Miami. Onderweg merken we weer dat we in het kleinste autootje op de snelweg rijden. Mensen wijzen en kijken naar onze Spark. Maar hij doet het prima. Veel vooroordelen over Amerika die we hebben zijn gewoon waar: alleen maar grote auto's, waaronder veel pickups. Het helpt wel dat een liter benzine hier maar 0,75 euro kost. Veel, heel veel fast food, te dikke mensen, sportschoenen en witte sokken (en nee, niet in de sportschool) zijn hier heel normaal. Alles is groot en veel. Je wordt constant aangesproken met sweetey of honey. Heel erg nep! Alle boodschappen worden voor je ingepakt in weet ik veel hoe veel plastic zakjes. Aan het eind van de middag zijn we in New Orleans. De volgende dag hebben we een hele dag, dus we doen lekker niks meer deze dag. We hebben er weer bijna 600 km op zitten en dat merk je toch!

We gaan naar French Quarter in New Orleans. De buurt met alle mooie gebouwen en waar van alles te doen is. Het is 35 graden en een luchtvochtigheid van 92%! Omdat het zondag is en er een festival is is het razend druk. Het is echt een mooie stad, het French Quarter is ook veel groter dan verwacht. We eten een sandwich en aan het eind van de middag als donkere wolken New Orleans binnen trekken rijden we terug naar het motel. Niets te vroeg, want een enorm onweer barst los. We eten 's avonds bij Crazy Buffet, een Chinees restaurant met een Hibachi gril. Je kiest je vlees, groenten (jawel!!) en dan bereiden ze het voor je op de Hibachi. Heerlijk!

8/7: De verjaardag van Robin, waarvan we helaas het grootste deel van de dag in de auto zitten. We moeten terug naar Miami en dat is 1400 km. Teveel om in één dag te doen, dus vandaag het grootste stuk. We rijden 1000 km, dan hoeven we morgen maar 400 te doen.

9/7: We zijn weer terug in Miami. We hebben in totaal 4320 km gereden in de staten Florida, Georgia, Tennessee, North Carolina, Mississippi, Alabama en Louisiana. We leveren morgen vroeg de auto in op de luchthaven en gaan naar Mexico!! Twee weken luxe all in in Playa del Carmen. Aangezien we daar niet heel veel van plan zijn zal ons volgende reisverslag van de Florida Keys en de Everglades zijn, en tevens ook het laatste van de reis!! Vandaag zijn we namelijk over 5 weken gewoon al 2 dagen thuis! We kijken uit naar wat er nog komt, maar stiekem tellen we ook een beetje af! 12/8 landen we als alles goed gaat rond 15.30 uur op Schiphol!

Tot de volgende en laatste!

Liefs Robin en Ilona